ÇOCUKLARA SORUMLULUK KAZANDIRMADA BAZI TEMEL KURALLAR
1.Çocuğa kendine yetmeyi ve kendi kendini yönetmeyi öğretir. Öyle bir özgür bir ortam hazırlayın ki, ayakları üzerinde durmayı kendi kanatlarıyla uçmayı öğrenebilsin.
2.Çocuğa yaşına ve gelişim düzeyine uygun görev ve sorumluluklar verin. Başarması için onu destekleyin.
3.Çocuğun seçim yapmasına izin verin.
4.Bu konularda, çocuğun gösterdiği çabaya saygı duyun.
5.Onu görev ve sorumluluğuyla baş başa bırakın.
6.Onun adına düşünmek yerine, kendi başına düşünmesini sağlayın. Sorununu çözmek yerine, kendi sorununu çözmesine fırsat vermeniz, çocuğunuzun sorumluluk duygusunu geliştirecektir.
7.Çocuğunuza sevildiğini, istendiğini ve sizin için önemli olduğunu hissettiriniz. Bilinçli sevgi ve sevecenliğin çocukları şımartabileceğini düşünmeyiniz.
8.Çocuğunuza iyi davranınız ve yumuşak bir sesle konuşunuz.
9.Fizyolojik ve tinsel gereksinmelerinin karşılanmasını geciktirmeyiniz.
10.Bebeklik çağı içindeki isteklerine uyunuz. Bu onun, sizin isteklerinize uymasını sağlayacaktır.
11.Çocuğa yaşamın ilk aylarında koyduğunuz yasaklamalar olabildiğince az olmalıdır. Bu ileriki yaşlarda sizin isteklerinize daha yatkın bir kişiye sahip olmasını sağlayacaktır.
12.Çocuğun sizlere yardımcı olmak ve bağımsız olarak bir iş yapmak için gösterdiği belirtileri gözden kaçırmayınız. Onu, bu girişimlere özendiriniz. Çocuğunuzun bu deneyimlerinde elde ettiği yanlış sonuçları kırıcı bir biçimde eleştirmeyiniz. Onun girişim isteğini kırmadan yapacağınız yapıcı yönlendirmelerle daha iyi sonuçlar elde etmesini sağlayabilirsiniz.
13.Çocuğunuzun daha büyük ve önemli sorumluluklar yüklenmeye hazır ve istekli olduğu zamanları kollayınız. Bu sorumlulukları yüklenebilmesi için gerekli olan elverişli ortam hazırlayınız.
14.Ceza vermektense, özendiriniz. Gösterilen başarıyı olduğu kadar, harcanan çabayı da övünüz. Sonuçlar sizi doyurmasa bile, yapılabilecek olanın en iyisi olmasa bile, yapabilmek için elden geldiğince harcanan çaba, çocukta sorumluluk bilincinin geliştiğini gösterir. Belirli bir hatayı sürekli olarak yapan çocuğu sürekli olarak cezalandırmayınız. Bunun nedenini araştırıp sorunu çözümlemeye uğraşınız.
15.Uygulayamayacağınız bir cezayı hiçbir zaman bir korku ve baskı aracı olarak kullanmayınız. Uyarmalar zaman zaman gereklidir. Ancak söylenen sözlerin de yerine getirilmesi gerekir.
16.Övgü ve beğenilerinizin içten gelen duygular olması ve gerçeği ifade etmesi zorunlu bir gerekliliktir. Çocuğun sezgileri son derece güçlüdür. Yalancı övgüleri çabuk anlarlar.
17.Yapılmasını istediğiniz şeyler karşısında mükafat vaad etmeyiniz. Bu bir rüşvettir. Yarardan çok zarar getirir.
18.Çocuğunuza suçluluk duygusuna kapılmadan hata yapabilme olanağı tanıyınız. En önemli şeyin bir iş yapmak için çaba harcamak olduğunu her fırsatta belirtiniz.
19.Yanılgıya düşmemenin değil, yanılgılardan kurtulmanın ve yanlışı düzeltmenin önemli olduğu kuralını benimseyiniz. Bu kuralı çocuğunuza da benimsetiniz.
20.Kendisinden ne beklediğinizi çocuğunuza açık bir dille anlatınız. Bu pek çok yanlış anlayışı ortadan kaldırır. Kurallarınıza bağlı olmakla birlikte ona daima sevecenlikle davranınız.
21.Hiçbir zaman geç olduğunu düşünmeyiniz. İnsan yavrusu, kötüden çok, iyiye yönelmeye yatkındır. Yeter ki içtenlikle ve iyi niyetle doğru olana ulaşmaya çaba harcayıp, yanılgılarınızı düzeltmeye çalışınız.