BAKIŞ AÇISI
Arjantinli ünlü golf ustası Robert de Vincenzo, yine bir turnuvayı kazanmış, ödülünü alıp kameralara poz vermiş ve kulüp binasına gidip oradan ayrılmak üzere hazırlanmıştı. Bir süre sonra binadan çıkıp otoparktaki arabasına yürürken yanına bir kadın yaklaşmış.
Kadın, başarısını kutladıktan sonra ona çocuğunun çok hasta ve ölmek üzere olduğunu anlattı. Zavallı kadının hastane masraflarını ödemesi olanaksızdı. Kadının anlattığı öykü De Vincenzo’yu çok etkilemişti, hemen cebinden bir çek defterine ve kalem çıkarttı, turnuvadan kazandığı paranın bir miktarını yazdı.
Çeki kadının eline sıkıştırırken de ona:
– ‘Umarım bebeğinin iyi günleri için harcarsın…’ dedi.
Ertesi hafta kulüpte öğle yemeği yerken, Profesyonel Golf Derneği’nin bir görevlisi yanına geldi.
– ‘Otoparktaki görevli çocuklar bana geçen hafta turnuvayı kazandıktan sonra yanınıza bir kadının geldiğini ve onunla konuştuğunu söylediler’ dedi.
De Vincenzo evet anlamında başını salladı.
‘Evet’ dedi
Görevli:
– ‘Size bir haberim var o zaman. O kadın bir sahtekardır. Üstelik hasta bir çocuğu da yok! ‘Sizi fena halde kandırmış efendim! ‘ dedi alaycı bir tavırla.
De Vincenzo;
– ‘Yani ortada ölümü bekleyen bir bebek yok mu? ‘ dedi.
– ‘Hayır, yok’ dedi görevli.
– ‘İşte bu, bu hafta duyduğum en iyi haber! ‘ dedi De Vincenzo.
‘AYNI PENCEREDEN DIŞARI BAKAN İKİ ADAMDAN BİRİ SOKAKTAKİ ÇAMURU, DİĞERİ İSE GÖKTEKİ YILDIZLARI GÖRÜR.’