PEYGAMBERİM ULUDUR
Peygamberim uludur,
Abdullah’ın oğludur,
Güzel adı: Muhammed,
Yolu, Allah yoludur
Annesidir Âmine,
Nur yağdı can evine,
Gördü tatlı rüyalar,
İmrendi gök zemine,
Doğdu Hakk’ın güneşi,
Doğmadı hiçbir eşi,
Beş yüz yetmiş bir yılı,
Söndü şirkin ateşi.
Bastı altı yaşına,
Kaldı bir tek başına,
İnci gibi annesi,
Üzüntüler, boşuna.
Hak dindirir her yası,
Dedesiyle amcası,
Hemen kanat gerdiler,
Büyüdü gül goncası.
Kırk yaşına değince,
Peygamberlik verildi,
Allah birdir! deyince,
Putlar yere serildi!
Herkes kördü, sağırdı,
Gelin! diye bağırdı,
Hakk’ın doğru yoluna,
İnsanları çağırdı.
Sürü sürü günaha,
Karşı duran O oldu,
İnsanları felaha,
Kavuşturan O oldu.
Yirmi üç yıl didindi,
Taşı, yastık edindi,
Aydınlattı cihanı,
Getirdiği Hak dindi.
Altmış üç yıl yaşadı,
Alnı açık, yüzü ak,
Anıldıkça pak adı,
Selamlanıp duracak.
Mustafa Asım Köksal